Doczekaliśmy się omakase w stolicy! Chociaż chodzą słuchy, że w restauracji Mizu, itamae Paweł Trzaskowski, przygotowuje omakase już od niespełna roku nam nigdy nie udało się na nie załapać. Oficjalnie jednak od listopada ruszyły zapisy na indywidualne spotkania z szefem kuchni, więc szybko zarezerwowaliśmy pierwsze wolne miejsca przy barze.
Rzadko zdarza nam się pisać zapowiedzi, ale robimy wyjątek. Dokładnie rok temu braliśmy udział w pop-upowej kolacji, towarzyszącej Festiwalowi Filmowemu Pięć Smaków, której autorami byli twórcy The Cool Cat. Emocje, które wtedy nam przekazali za pomocą jedzenia sprawiły, że na wieść o kolejnej edycji pobiegliśmy do ich wypełnionego muzyką lokalu na warszawskim Powiślu, aby podejrzeć co też szalonego szykują dla nas tym razem!
Czasami zdarza nam się trafić do restauracji, gdzie do dań nie dodaje się na potęgę sosu rybnego, imbiru i chilli. Tak, trudno nam uwierzyć, że są takie miejsca! 😉 W ramach Restaurant Week żeńska część zespołu Pyzy odwiedziła lokal tajski, ale tym razem mieliśmy ochotę na coś zupełnie innego – nowoczesną kuchnię europejską.
Za każdym razem, kiedy słyszę w restauracji, że czegoś nie można ugotować w Polsce myślę o blisko 15 tysiącach Wietnamczyków mieszkających w naszym kraju, którzy dzień w dzień jakimś cudem przygotowują autentyczną azjatycką obiadokolację. Wprawdzie nie zawsze przyjmuje ona formę tak wystawną jak w rodzinie Duong (zwanego Michałem), ale chciałam Wam pokazać domową kuchnię najwyższych lotów.
Jeszcze nie zdążyłam pogodzić się z faktem, że nastała astronomiczna jesień, tymczasem w Azji jest już jej środek. Czas na ostatnie zbiory. W tym roku urządziliśmy sobie rytualne wykopki – całe sześć bulw z doniczkowych pomidoro-ziemniaków. Przygotowaliśmy z nich japoński specjał, znany jednak w większości polskich domów – pokrojone kartofle, które po ugotowaniu odparowuje się i intensywnie potrząsając tworzy aksamitną otoczkę. To nic, że naszą dietę zdominował ryż, własne plony smakują najlepiej!
Każdy wyjazd z czytelnikami bloga poprzedzają czasochłonne poszukiwania nowych przysmaków w szarej strefie gastronomicznej Chińskiego Centrum Handlowego w Wólce Kosowskiej. Tym razem udało nam się zamówić bardzo oryginalne dania, których nie znajdziecie nigdzie indziej w Polsce. To najlepszy dowód na to, że gotowanie staje się coraz bardziej modne wśród Wietnamczyków i chętnie eksperymentują z mniej znanymi, a modnymi obecnie w ojczyźnie potrawami. Aż nie mogę się doczekać, co nasi dostawcy przygotują kolejnym razem! Jest pysznie. 🙂
Dzisiaj każdy jest fotografem kulinarnym. Instagram, który ma już prawie 7 lat, zmienił reguły gry w fotografii i to nie tylko tej mobilnej. Rosnące możliwości obiektywów i matryc w smartfonach sprawiły, że ludzie masowo rezygnowali z noszenia aparatów, a zdjęcia jedzenia zaczęły stanowić znaczącą część instagramowych treści. Zdjęcia o bardzo różnej jakości. Od mało estetycznych „dokumentalnych” ujęć w połowie zjedzonej porcji do aranżowanych fotografii studyjnych w idealnym sztucznym oświetleniu. Ale nieważne czy robisz zdjęcia smartfonem czy lustrzanką – ten tekst jest skierowany do Ciebie.
Zawsze mnie zastanawia jak to się dzieje, że w naszych rodzimych orientalnych barach podawane są dania, które nie są reprezentacją konkretnej kuchni narodowej – dla Wietnamczyków to kuchnia dla Polaków, dla tych ostatnich to synonim egzotycznej Azji. Obie strony mogą sobie jednak przypisać autorstwo tego tworu, autentycznego na swój sposób.
Według skomplikowanych obliczeń astrologicznych to dziś jest ten dzień, kiedy szanse na powodzenie nowego biznesu sięgają zenitu. Stawiłam się, więc żeby sprawdzić czy gwiazdy sprzyjają właścicielom nowemu lokalu na Żelaznej, który nęci smakami Azji Południowo-Wschodniej.
Gdzie spotkać Indonezyjczyków w Warszawie? Oczywiście w Warung Jakarta. Restauracja ta ukrywa się w samym centrum miasta, ściągając w swe progi tylko prawdziwych pasjonatów gotowania. Nie inaczej było dziś, kiedy reprezentujący Singapur i Malezję Marcin Wojtasik pokazał nam jak ugotować autentyczną asam laksę z Penangu.
