Wycieczki kulinarne do Wólki Kosowskiej zaowocowały epokowym odkryciem – swojska kiszona kapusta doprawiona kolendrą wietnamską smakuje o niebo lepiej niż przesłodzone surówki na bazie tego składnika oferowane w barach orientalnych. To jest zresztą moim zdaniem klucz do sukcesu – zamiast spolszczać autentyczne smaki lepiej wybrać takie potrawy, które rezonują z polskim gustem.
Coraz częściej pytacie mnie o przepisy na azjatyckie desery. Temat ten nie jest taki prosty jak to by się mogło wydawać. Może to moja subiektywna opinia, ale azjatyckie słodycze i desery nie są dla mnie tak atrakcyjne smakowo jak ich zachodnia konkurencja, stawiającą na zaskakujące połączenia składników, ciekawe struktury i nietypową formę. Oczywiście uwielbiam chè (galaretki, puddingi, kremy, podawane na gorąco, zimno, z dodatkiem kruszonego lodu, polewane słodkim syropem lub skondensowanym mlekiem) czy najróżniejsze smażone na głębokim tłuszczu pączki i bułeczki, ale mimo wszystko wolę cukiernictwo oparte na maśle, mleku i mące pszennej. 😉
Przyznajemy się! Zabraliśmy się do tego testu z wypiekami na twarzy, motywowani nieposkromioną ciekawością – jak to jest w jednej chwili spróbować blisko dwudziestu sosów chili typu Sriracha? Na dodatek niektóre z nich jeszcze przed chwilą stały na sklepowej półce w Tajlandii i trafiły do nas dzięki najlepszym na świecie czytelnikom!
Jesienią mamy ochotę na jedzenie proste, pikantne i pełne mocnych smaków, dlatego kacze żołądki przyprawiamy tak jak phá lấu, pełne podrobów (żołądków, serc, języków, jelit, uszu świńskich lub wołowych) danie z ulic Sajgonu. Ten dość kontrowersyjny z naszej perspektywy skład budzi w wietnamskich studentach sentymentalne wspomnienia, ponieważ sprzedawcy phá lấu od dziesiątek lat ustawiają się przed budynkami wydziałów uniwersytetów w mieście Ho Chi Minha. Zresztą jeśli będziecie mieli okazję to sami spróbujcie – najlepsze znajdziecie w maleńkiej uliczce w 4. dzielnicy (hẻm 243 Tôn Đản).
Jedno z najczęstszych pytań związanych z Wietnamem dotyczy kawy Trung Nguyên. Co oznaczają numery na opakowaniu? Która wersja jest najlepsza? Gdzie najlepiej kupować? Czy jest dostępna wersja w ziarnach?
Jeszcze nie zdążyłam pogodzić się z faktem, że nastała astronomiczna jesień, tymczasem w Azji jest już jej środek. Czas na ostatnie zbiory. W tym roku urządziliśmy sobie rytualne wykopki – całe sześć bulw z doniczkowych pomidoro-ziemniaków. Przygotowaliśmy z nich japoński specjał, znany jednak w większości polskich domów – pokrojone kartofle, które po ugotowaniu odparowuje się i intensywnie potrząsając tworzy aksamitną otoczkę. To nic, że naszą dietę zdominował ryż, własne plony smakują najlepiej!
Jedzenie psiego mięsa budzi kontrowersje nie tylko wśród ludzi Zachodu, ale również wśród samych Azjatów. Dlaczego więc pod wpływem presji społecznej ten kulturowy fenomen zupełnie nie zanikł? To czy w ogóle powinien zaniknąć to już zupełnie inna kwestia dotykająca zachodniego etnocentryzmu i przedmiotowego traktowania zwierząt – nie tylko psów.
Każdy wyjazd z czytelnikami bloga poprzedzają czasochłonne poszukiwania nowych przysmaków w szarej strefie gastronomicznej Chińskiego Centrum Handlowego w Wólce Kosowskiej. Tym razem udało nam się zamówić bardzo oryginalne dania, których nie znajdziecie nigdzie indziej w Polsce. To najlepszy dowód na to, że gotowanie staje się coraz bardziej modne wśród Wietnamczyków i chętnie eksperymentują z mniej znanymi, a modnymi obecnie w ojczyźnie potrawami. Aż nie mogę się doczekać, co nasi dostawcy przygotują kolejnym razem! Jest pysznie. 🙂
To nietypowy kierunek turystyczny. Wciśnięte między Ukrainę a Rumunię niewielkie państwo o liczbie ludności porównywalnej z aglomeracją warszawską zmaga się z procesem tworzenia nowoczesnej tożsamości kulturowej. Jej specyfika określana jest kontrastami, a znajduje się gdzieś między niezależnością a współpracą, jednością narodową a złożoną wieloetnicznością, słodko-gorzką przeszłością a wiarą w lepsze jutro.
Morderstwo przez utopienie. Utopienie w sosie sojowym. Ale na początek odrobina historii. Sushi w Polsce cieszy się od dłuższego czasu zadziwiająco dużą i niesłabnącą popularnością, porównywalną chyba jedynie z pizzą i kebabem. I tak jak w przypadku tych dwóch dań z Włoch i Persji, również sushi nad Wisłą zdegradowało się niemalże do roli fast foodu, robionego byle jak z przeciętnej jakości składników (tak, wiem, są chlubne wyjątki!). Bo kto w Kraju Kwitnącej Wiśni słyszał o futomakach z rybną mielonką (aka paluszkami krabowymi) tak ogromnych, że mogłyby wykarmić całą japońską wioskę?
