Gdzie spotkać Indonezyjczyków w Warszawie? Oczywiście w Warung Jakarta. Restauracja ta ukrywa się w samym centrum miasta, ściągając w swe progi tylko prawdziwych pasjonatów gotowania. Nie inaczej było dziś, kiedy reprezentujący Singapur i Malezję Marcin Wojtasik pokazał nam jak ugotować autentyczną asam laksę z Penangu.
Znajomi Japończycy w Polsce przeżywają kulturowy szok – jak można gotować na tak twardej wodzie? Połowa smaku składników uwięziona jest nadal w ich wnętrzu, ponieważ zupełnie ignorujemy fakt, że pełna jest wodorowęglanów, a również i żelaza. Jest na to rozwiązanie – porządne filtrowanie wody. Bez tego nie ugotujecie dobrego ramenu, ale i delikatniejsze zupy takie jak phở zyskają głębszy smak.
To nasz człowiek w Krakowie – Bożena. Trochę jak my rozdarta jest pomiędzy różnymi kuchniami świata, ale w tej całej skomplikowanej plątaninie fascynacji udaje jej się ze smakiem łączyć Tunezję, Wietnam, Japonię, byłe republiki radzieckie i cokolwiek jeszcze wskoczy do jej laboratorium fermentacji.
Przygotowałam dla Was bardzo subiektywny przegląd nowości ze świata gastro prezentowanych podczas największych w Azji targów jedzenia i napojów – Foodex 2017. Impreza ta odbywa się co roku w Tokio, ale mnie udało się na nią dotrzeć dopiero pierwszy raz i to dzięki zaproszeniu Kohei – Japończyk gotuje. Emocje na potęgę! Nie tylko moje, ale i japońskich foodies – dosłownie wszyscy znajomi, których spotkałam na swojej drodze obmyślali strategię co i jak zwiedzić. W ośmiu ogromnych halach swoje stoiska przygotowało wiele firm z krajów Azji, Europy, Australii czy Afryki, więc dla każdego kulinarnego freaka coś się znalazło.
Dostałam ostatnio maila z bardzo precyzyjnymi pytaniami dotyczącymi przepisu na phở. I powiem Wam, że nie ma nic przyjemniejszego od myśli, że ktoś gotuje naszą domową zupę, dzieli się nią z najbliższymi albo po cichu podjada bezpośrednio z garnka. Nasza czytelniczka okazała się być córką Wietnamczyka, który ponad 40 lat temu przyjechał do Polski. Być może w latach 70 zabieranie notatnika z przepisami nie było priorytetem, a może nie wierzył, że phở może smakować na obczyźnie. Po latach córka postanowiła powrócić do swoich korzeni poprzez kuchnię i nasz blog jest dla niej przewodnikiem. Chyba nie mogłabym być bardziej dumna!
O tym katowickim miejscu jest ostatnio naprawdę głośno – mimo, że oficjalny fanpejdż Little Hanoi and more może na to nie wskazywać, fani z dumą robią sobie zdjęcia w tym niezwykle klimatycznym lokalu 😉 Przyciemnione wnętrze z jedwabnymi lampionami z Hoi An, profesjonalna obsługa i menu z oryginalnymi nazwami dań to znaki dobrej zmiany w wietnamskiej gastronomii.
Podczas, gdy David Chang ogłosił koniec ramenu już wieki temu, my do znudzenia jesteśmy nim… zafascynowani. Po przetestowaniu mocnych tokijskich miejscówek (i tych trochę gorszych też) przyszedł czas na regionalne rameny w wersji instant ze słynnego Shin-Yokohama Rāmen Museum. O samym miejscu jeszcze się trochę rozpiszemy, ale jesteśmy pod tak dużym wrażeniem jakości zakupionych suvernirów, że znowu zgrzeszymy generalizacją – lepszy dobry instant z Japonii niż kiepski (chociaż ręcznie robiony) ramen z Polski 😉
Trudno w to uwierzyć, ale w Wólce Kosowskiej było już z nami ponad 250 osób! I chociaż każda nasza wyprawa kulinarna jest inna, to jedno jest stałe – euforyczna atmosfera podsycana wciąż pojawiającymi się daniami.
Prawie każdego dnia w środku nocy grupa 120 osób z całego świata grzecznie siada na podłodze poczekalni Targu Tsukiji w oczekiwaniu na słynną aukcję tuńczyków. Jeszcze nie wiedzą co ich czeka, a na twarzach maluje się zmęczenie wymieszane z ekscytacją. Za chwilę wkroczą na teren, który wybudzi ich ze stereotypu o bezpiecznej Japonii.
Jak to robimy, że w barach, gdzie króluje kurczak w cieście udaje nam się upolować autentyczną wietnamską kuchnie? To proste – prosimy o menu w języku wietnamskim. Nagle ceny skaczą o 100%, a jakość o 1000%. Dlaczego? Bo Wietnamczycy gotując dla siebie nie szczędzą jakościowych składników czy egzotycznych ziół, które na obczyźnie kosztują więcej niż kilka dongów.
