Nie możemy się zdecydować, które chińskie pierożki kochamy bardziej: delikatne jiaozi (饺子, czyt. działcy) czy drożdżowe pampuchy baozi (包子, czyt. bałcy) wypełnione soczystym farszem. Podczas warsztatów kuchni chińskiej pani Wang, zawodowa pierogarka z okolic Harbinu, cierpliwie przekazała nam wszystkie swoje triki – lepcie i jedzcie!
Kiedy pięć lat temu usiedliśmy przy wspólnym stole z panią Wang nie myśleliśmy o tym, żeby dzielić się z kimkolwiek smakołykami, które dla nas przygotowała. Spędziliśmy cały dzień obserwując wyżyny jej multitaskingu: wyczarowując kolejne dania, jednocześnie uczyła nas chińskich standardów jakości składników i dość autorytarnie zarządzała biesiadnikami. Kiedy pani Wang mówi jedz to jesz aż nie znikną wszystkie pierożki, a na jej ustach pojawi się uśmiech spełnienia i radości z karmienia innych. Do dziś ta najprostsza relacja polegająca na wspólnym gotowaniu i ucztowaniu łączy nas mimo bariery językowej, a czasami i kulturowej.
Kłącze lotosu chodziło za mną odkąd w trzecim sezonie Chef’s Table koreańska mniszka Jeong Kwan pokazała swoją interpretację kuchni świątynnej. Jej wyrafinowany, ale bezpretensjonalny sposób gotowania, którego celem nie jest bycie lepszym od innych, ale lepszym dla innych brzmi we współczesnym świecie jak jedna z mantr Paulo Coelho.
Co może powstać z kupnych ryżowych klusek (tteok-bokki, 떡볶이) i pszennego makaronu instant (ramyeon, 라면)? Koreański foodporn!
Chashu to jeden z najłatwiejszych dodatków do ramenu, który smakuje równie dobrze z ryżem lub sam, podjadany łakomymi palcami tuż po wyjęciu z garnka. Długie gotowanie sprawia, że chashu rozpływa się, sprawiając nam tak rozkoszną przyjemność, że na chwilę zapominamy o grzesznie kalorycznym tłuszczu, z którego w przeważającej części się składa.
Kolejna azjatycka propozycja śniadaniowa łącząca ryż i jajka – wygląda niewinnie, ale tak naprawdę to wielopoziomowa fuzja kultur kulinarnych. Jak to możliwe? Przygotowałam dla Was przepis na japońskie danie należące do kategorii yoshoku, czyli interpretacji szeroko pojętej kuchni Zachodu.
Najcenniejsze przepisy, które trafiają na bloga to te, którymi dzielą się z nami zaprzyjaźnieni kucharze. Nieważne czy gotują w domu, na ulicznym stoisku czy w restauracji, najważniejsza jest jakość dań oraz entuzjazm z jakim otwierają przed nami swoje kuchnie.
W serii naszych alternatywnych śniadań nie może zabraknąć czegoś słodkiego! Tak, tak – są takie chwilę kiedy nawet my mamy dość ryżu i przenosimy się do Azji Południowo-Wschodniej za pomocą słodkich owoców i chrupiących gofrów na bazie mleka kokosowego.
To jedno z moich ulubionych śniadań, a przygotowuję je w 5 sekund: wystarczy ugotowany ryż i surowe jajko. Po kilku ruchach pałeczkami powstaje z nich japońskie tamago kake gohan (卵かけご飯), w skrócie nazywane TKG. Niestety sama wizja połączenia tych dwóch składników odbiera apetyt większości znanych mi osób, a szkoda – czasami sedno smaku kryje się w prostocie.
Czy można zrobić azjatyckie śniadanie w 5 minut? Przepis na puszysty, a jednocześnie chrupiący omlet khai jiao (khai jeow, khai jiaw, ไข่เจียว) jest tak prosty, że wystarczy jedno spojrzenie na listę składników i można go robić z pamięci. Dla mnie to bardzo ważny warunek, aby danie mogło na stałe zagościć w naszym domowym repertuarze. W przeciwieństwie do temari sushi czy kleiku ryżowego, khai jiao nie wymaga wcześniejszego przygotowania i zazwyczaj wszystkie jego niezbędne elementy będziemy mieć w lodówce.
