Wietnamskie nazwy dań są łatwe do odszyfrowania ze względu na zastosowanie rozszerzonego alfabetu łacińskiego, a krótki słownik podstawowych słów, pozwalających na podstawowe rozpoznawanie potraw po ich nazwach znajdziecie tutaj. Lista na pewno nie wyczerpuje tematu, ale pojawiła się na niej zdecydowana większość dań, z którymi możecie się spotkać w Polsce lub podczas podróży do Wietnamu.
Wszelkie klasyfikacje i taksonomie kuchni narodowych są szalenie trudne, bo nie jest to zadanie ściśle naukowe i pozostawia miejsce na własne interpretacje czy niedopowiedzenia. W tym tekście spróbowaliśmy zestawić dla Was podstawowy podział dań w kuchni japońskiej. Nie jest to absolutnie opracowanie wyczerpujące ten złożony i wyjątkowo ciekawy temat, ale dla osób, które dopiero zaczynają przygodę z kuchnią Kraju Kwitnącej Wiśni, być może okaże się pomocne w zrozumieniu najważniejszych grup dań. Niektóre pozycje się powtarzają, bo występują w kilku kategoriach. Zaczynamy!
Śledząc nasze Instastory, pytacie mnie ostatnio czy „teraz wolę Ato Sushi od Sushiya, bo częściej tam jadam”. Najprostsza odpowiedź mogłaby brzmieć: zawsze jem w Ato, gdy przejeżdżam obok Łodzi i zawsze zatrzymuję się w Sushiya, gdy na trasie mam Kielce. Ale ta odpowiedź, to trochę… uniknięcie odpowiedzi. 😉
Znowu spóźnione, ale jest! Krótkie podsumowanie niektórych naszych grudniowych wizyt w restauracjach i kawiarniach w Krakowie, Łodzi i Warszawie. Pamiętajcie, że polecamy konkretne dania – pozostałe bierzecie na własną odpowiedzialność! 😉
Na ramen składa się pięć podstawowych elementów: makaron alkaliczny ramen, tare (esencja smaku słonego), wywar (może być więcej niż jeden), dodatki (najczęściej zielona część dymki, cebula, jajko, chashu, arkusz wodorostów nori, bambus menma, imbir beni shoga) oraz olej smakowy (m.in. chili, krewetkowy, mayu z palonego czosnku – bazą może być tłuszcz rośliny, ale też zwierzęcy). Czy to znaczy, że nasze domowe danie musi zawierać wszystkie części składowe? Nie – są rzeczy ważne i ważniejsze. Zanim jednak zaczniemy zanurzać się w opcjach specyficznych warto poznać podstawy.
Ramen People śledziliśmy już od otwarcia – z początku jedynie wirtualnie na Fejsbuku, bo zdjęcia gotowych misek ramenu nie zachęcały do przybycia. Dania były podane estetycznie, a lokal postawił na przyjemną identyfikację wizualną, ale u fanatyków ramenu szybko pojawiła się pierwsza myśl – to jest kuchnia fusion. Być może smaczna, ale prawdopodobnie niewarta wycieczki do Krakowa.
Przewidywanie trendów kulinarnych to poważna sprawa – wymaga analizy wielu danych, a nie czarnowidztwa czy intuicji. Najbezpieczniej opierać się więc na raportach, które dają nam wgląd w meta-perspektywę stanu globalnej gastronomii. Wśród nich niezaprzeczalnie prym popularności wiedzie Baum and Whiteman 2019 Food & Beverage Trend Report. Niestety nie wszyscy wspominają o tym, że to właśnie on zainspirował ich do wieszczenia nagłego bumu na kulinaria byłych republik radzieckich (Uzbekistanu, Kazachstanu, Tadżykistanu czy Azerbejdżanu)… w Polsce. Zdziwieni? Ja też!
Rok 2018 to większa aktywność na blogu. Lista najpopularniejszych tekstów (pod względem liczby wyświetleń) nie dziwi nas ani trochę. Dominują rankingi, felietony i słowniki. Zresztą – zobaczcie sami.
Ocenianie restauracji to rzecz trudna, czasochłonna i niewdzięczna. I nawet jeśli zrobi się to najlepiej jak tylko potrafimy, zawsze znajdzie się ktoś, kto nie będzie zadowolony. Nie tylko ze względu na inne gusta kulinarne, ale też na różne oczekiwania czy różną „dyspozycję dnia” poszczególnych restauracji. Nie jest tajemnicą, że problemy z utrzymywaniem równego poziomu, to jeden z grzechów głównych polskiej gastronomii.
Listopad trochę się nam przedłużył, ale spróbujemy nadrobić nasze zestawienie restauracji, a właściwie dań, które w tych restauracjach polecamy. Tym razem Azji jest być może mniej niż powinno być, ale być może też odnosicie wrażenie, że ostatnio w Warszawie pod tym względem dzieje się bardzo niewiele. Co prawda otwierają się nowe lokale, ale na razie nic nas jeszcze nie zaskoczyło.
