Phở to danie, które doskonale ukazuje potencjał fuzji wielu kultur kulinarnych. Jego światowa popularność oraz krzepiący, comfort foodowy charakter sprawiają, że wydaje się istnieć w kuchni wietnamskiej od zawsze. Historia tej zupy jest w rzeczywistości dość młoda, a geneza pełna barwnych mitów. W którym z nich jest ziarno prawdy?
Przyszliśmy za tłumami, kiedy wszyscy już o Oh My Phở dawno słyszeli i zdążyli już wygrzać tam miejsca. Zanurzyliśmy się w podrasowanym wietnamskim blichtrem wnętrzu, które pod warstwą złota i purpury skrywa ślady secesyjnej przeszłości kamienicy z początku XX wieku. I kiedy mrugały do nas psychodeliczne kwiaty lotosu, a w nosie kręcił zapach sosu rybnego, my pozwoliliśmy oczarować się Viet Mamie.
Według skomplikowanych obliczeń astrologicznych to dziś jest ten dzień, kiedy szanse na powodzenie nowego biznesu sięgają zenitu. Stawiłam się, więc żeby sprawdzić czy gwiazdy sprzyjają właścicielom nowemu lokalu na Żelaznej, który nęci smakami Azji Południowo-Wschodniej.
Dostałam ostatnio maila z bardzo precyzyjnymi pytaniami dotyczącymi przepisu na phở. I powiem Wam, że nie ma nic przyjemniejszego od myśli, że ktoś gotuje naszą domową zupę, dzieli się nią z najbliższymi albo po cichu podjada bezpośrednio z garnka. Nasza czytelniczka okazała się być córką Wietnamczyka, który ponad 40 lat temu przyjechał do Polski. Być może w latach 70 zabieranie notatnika z przepisami nie było priorytetem, a może nie wierzył, że phở może smakować na obczyźnie. Po latach córka postanowiła powrócić do swoich korzeni poprzez kuchnię i nasz blog jest dla niej przewodnikiem. Chyba nie mogłabym być bardziej dumna!
