Mój Styczniowy ranking stołecznych ramenów zdążył się znacznie zdeaktualizować. W Warszawie pojawili się nowi mocni gracze, a niektóre lokale uwzględnione w poprzednim tekście przestały trzymać poziom lub wycofały z karty wyraźnych faworytów.
Uwaga – poniższy ranking jest z początku 2018 roku. Od tamtego czasu wiele się zmieniło. Warszawskie rameny, którymi powinniście się zainteresować w 2020 roku to:
Warto wspomnieć też o:
—————–
Na Pyzie pojawiło się do tej pory prawie 40 wpisów o ramenie, ale jeszcze nie było tu żadnego rankingu. Nie jest to przypadek – po co stwarzać zestawienia, gdy poważnych graczy można policzyć na palcach jednej ręki? I to niestety na palcach ręki starego drwala. Na szczęście rok 2017 był dobrym okresem dla tego dania – i nie mówię o pojawieniu się ramenu w każdej suszarni i wielu „pol-vietach”, a o wzroście jakości tej potrawy w Polsce oraz większego zrozumienia czym ramen jest (i czym nie jest).
Po wejściu nasze zmysły bombarduje tryskający kolorami mangowy mural. Żarówiasty koncept tego miejsca nie bardzo trafia w nasz gust, ale trzeba przyznać, że jest charakterny i nie da się go odzobaczyć 😉
Podczas, gdy David Chang ogłosił koniec ramenu już wieki temu, my do znudzenia jesteśmy nim… zafascynowani. Po przetestowaniu mocnych tokijskich miejscówek (i tych trochę gorszych też) przyszedł czas na regionalne rameny w wersji instant ze słynnego Shin-Yokohama Rāmen Museum. O samym miejscu jeszcze się trochę rozpiszemy, ale jesteśmy pod tak dużym wrażeniem jakości zakupionych suvernirów, że znowu zgrzeszymy generalizacją – lepszy dobry instant z Japonii niż kiepski (chociaż ręcznie robiony) ramen z Polski 😉
