Przepis jest ekstremalnie prosty i szybki. Najtrudniejszym zadaniem będzie zdobycie zielonej papai, ponieważ dojrzała pod względem smaku i struktury zupełnie się do tej potrawy nie nadaje. Nasza przyjechała prosto z Wietnamu (wielkie dzięki Mai!), a Wy swoją możecie upolować na przykład w jednym ze sklepów z owadem w nazwie czy w azjatyckim sklepie spożywczym.
Jest coś specjalnego w owocach pomelo. Kiedy palcami rozrywam skórę i odzieram grubą błonę w powietrzu zaczyna unosić się ich słodko-gorzki zapach. To najszybszy i najtańszy sposób na przeniesienie się do Azji Południowo-Wschodniej. Wyobraźcie to sobie. W ciepłą noc czwartego miesiąca lunarnego, czyli mniej więcej w maju, siedzicie pośród drzew pomelo, największych cytrusów. W świetle księżyca upajacie się zapachem ich drobnych, białych kwiatów. Nostalgia jest nieunikniona.
Jaskrawe kolory marchwi aż proszą się o równie temperamentne połączenia smakowe, dlatego dziś będzie niegrzecznie. W koreańskiej kuchni rzadko stosuje się kolendrę, ale na złość regułom przypuściłam jej zmasowany atak i sparowałam z klasykami: olejem sezamowym oraz pikantną pastą gochujang. Efekt? Uzależnienie – usta pieką, dusza śpiewa.
Uff jak gorąco! Niektórzy wraz ze wzrostem temperatury tracą apetyt – my zmieniamy kulinarne upodobania.
Wprawdzie w naszej kuchni nadal mamy Sajgon, ale rezygnujemy ze smażenia na ostrym ogniu i proponujemy Wam wietnamską sałatkę ze szpinaku wodnego z wołowiną marynowaną w limonce – gỏi rau muống trộn bò tái chanh.
