Nowy ramen w MOD to fetysz dla głodnych trendów foodie. Bo czy może być coś bardziej foodpornowego niż idealne jajko 63-stopnie, którego białko rozkosznie trzęsie się, a żółtko pokrywa doprawiony najmodniejszą zieloną herbatą sprężysty makaron? Do tego garść nowalijek, boczniaki, plasterki trufli i wyrazisty wywar, pachnący morskimi głębinami. Nie wiem jak Wy, ale będę go jadła. W każdej ilości!
Podczas, gdy David Chang ogłosił koniec ramenu już wieki temu, my do znudzenia jesteśmy nim… zafascynowani. Po przetestowaniu mocnych tokijskich miejscówek (i tych trochę gorszych też) przyszedł czas na regionalne rameny w wersji instant ze słynnego Shin-Yokohama Rāmen Museum. O samym miejscu jeszcze się trochę rozpiszemy, ale jesteśmy pod tak dużym wrażeniem jakości zakupionych suvernirów, że znowu zgrzeszymy generalizacją – lepszy dobry instant z Japonii niż kiepski (chociaż ręcznie robiony) ramen z Polski 😉
Prawie każda dyskusja między fanami azjatyckiego jedzenia przebiega podobnie: po podróżniczych wyliczankach następuje krytyka polskiego rynku gastro z finalną kropką nad i w postaci zamykającego usta stwierdzenia: nie jadłeś ramenu w Japonii, więc co ty wiesz o życiu. Czas skończyć z mitami i odczarować japońską kulinarną rzeczywistość.
Ramen i udon w Japonii rzadko idą w parę. Chociaż oba makarony łączy pszenna mąka to na tym podobieństwa się kończą. W przypadku pierwszego najważniejsze jest to w jaki sposób wszystkie dopracowane do granic możliwości elementy łączą się ze sobą w całość (makaron alkaliczny, tare, wywar, dodatki i olej smakowy). Nie znaczy to, że każdy ramen jest przygotowywany jak od linijki, wręcz odwrotnie. Podstawowe rodzaje:
Dawno, dawno temu zdarzyło mi się powiedzieć o ramenie w Tekedzie kilka gorzkich słów, ale dziś to już zupełnie inna bajka. Zmianę tę potwierdza nie tylko moje widzimisię, ale również ranking stołecznych ramenów, przygotowany przez naszą japońską znajomą foodie Nanako dla Metro Warszawa.
Kiedy pytamy znajomych Japończyków o bezmięsny ramen zwykle tylko uśmiechają się z politowaniem dla europejskich fanaberii. Tak się jednak złożyło, że na przełomie lipca i sierpnia zamieszkaliśmy z wegańską rodziną na przedmieściach Nagoi i na własnej skórze przekonaliśmy się, że kuchnia japońska to nie monolit i świetnie się czuje nawet bez składników pochodzenia zwierzęcego.
W mieście Warszawa pojawił się nowy ramen! Nie myśląc wiele (i oblizując się na widok instagramowych zdjęć), pomknęliśmy do Werandy Bistro znajdującej się w najbardziej zhejtowanej hali targowej świata. Koszyki welcome to przywitały nas powiewem listopadowego chłodu, więc z miejsca byliśmy gotowi przetaczać sobie kolagenową esencję prosto do serca.
I stało się. Mieliśmy niepowtarzalną okazję zjeść (i przyrządzić we własnej kuchni) ramen z Tsuta – pierwszej na świecie restauracji specjalizującej się w daniach typu ramen, odznaczonej gwiazdką Michelin. Nasze marzenia spełnili Asia i Kondi z bloga Byłem tu. Tony Halik. – specjalną limitowaną zupę instant wypatrzyli na zapleczu sklepu typu kombini w Kobe. Oficjalnie można ją było nabyć jedynie na przełomie maja i czerwca za 498 jenów (niecałe 20 złotych).
Wszystko jedno czy jesteście typem gastroturysty czy wręcz odwrotnie: podczas podróży zdobycie i spożycie posiłku ma Wam zająć minimalną ilość czasu. W Japonii będziecie zadowoleni.*
Ramen to tylko ułamek bogatej karty Shoku, warszawskiej restauracji fusion, dlatego zamiast z uporem maniaka doskonalić się w produkcji alkalicznego makaronu zdecydowano się wprowadzić nowatorskie rozwiązanie.
